De inhoud van de lezing van Nens van Alphen was meer dan ik ervan had verwacht. Het was mooi om haar bevlogenheid over het onderwerp mee te maken. Voor mij was het een pluspunt om te zien wat de tools van een neuroloog zijn en zeker ook de beperkingen daarvan, het gaf een verheldering van waarom sommige (perifeer) neurologische problemen moeilijk te diagnosticeren zijn. Een minpunt kan ik niet bedenken.
Voor de software problematiek heb ik al aardig wat mogelijkheden, maar inmiddels ben ik aan het overwegen om nog een aanvullende cursus te doen om meer overzicht te krijgen en de “losse” kennis om te zetten in een goed gericht en opgebouwd revalidatieschema.
Bij een volgende lezing is mogelijk interessant om dieper in te gaan op de (patho)fysiologie van peesweefsel (van de schouder) en nieuwe inzichten op de revalidatie hiervan: onder andere over hoe je een aangedane pees moet belasten om een optimaal herstel te bereiken (naast de software van de schouderregio aanpakken natuurlijk). Tevens een behandelmogelijkheid als EPTE, hoe kijkt het schoudernetwerk hiernaar.
